George Antheil (1900 -1959)
Δεν ήταν μόνον συνθέτης.
Οι φήμες έλεγαν ότι ίσως είναι και πράκτορας. Οπλοφορούσε;
Τον ενδιέφερε κάθε μοντέρνα επιστήμη. Μέχρι και η ενδοκρινολογία. Διερευνούσε τη σχέση αδενικών εκκρίσεων και εγκληματικότητας.
Με τη διάσημη φίλη του ηθοποιό H
edy Lamarr, τρελή όσο κι αυτός, εφηύραν μιαν εφαρμογή για την τηλεκατεύθυνση των τορπιλλών, γνωστή και εν χρήσει ως σήμερα, την περίφημη spread-spectrum technology . Εξ αιτίας της ζάλης τους για κάθε τι καινούργιο, αρκέστηκαν στην χαρά της εφεύρεσης και δεν διασφάλισαν την πατέντα για μακρύ διάστημα- έτσι δεν πήραν ποτέ φράγκο από αυτήν, όταν αξιοποιήθηκε το 1990 - άλλωστε ο ένας από τους δύο δεν θα μπορούσε..... Μέσα στην σύντομη και πολυτάραχη ζωή του, πρόλαβε να γράψει 300 έργα, εξαιρετικής ποικιλίας σε φόρμα και ενορχηστρωτικούς συνδυασμούς, αλλά προπαντός έργα που διερευνούν την ηχητική.
Ήρθε νέος από την Αμερική στην Ευρώπη. Αρχικά έγινε γνωστός ως πιανίστας. Γνωρίστηκε με όλους τους μεγάλους της εποχής του. Το 1924 συνεργάζεται με τον ζωγράφο Fernand Léger και τον πρωτοπόρο κινηματογραφιστή Dudley Murphy και γράφει το περίφημο Ballet Mecanique, ως μουσική για την ομώνυμη ταινία. Ένα έργο ασύλληπτα πρωτοπόρο, για 16 πιάνα (τα 12 μηχανικά-πιανόλες) κρουστά, ηλεκτρικά κουδούνια, μηχανές αεροπλάνων, σειρήνες.... Με αυτό το έργο προαναγγέλει την μουσική της έντασης και την μηχανική οργάνωση του ήχου.
Η ταινία Ballet Mecanique εδώ σε δύο μέρη:
Η ταινία ποτέ όσο ζούσαν ο Antheil κι ο Leger, αλλά και για πάρα πολλά χρόνια μετά, δεν παιζόταν με τη μουσική. O "συγχρονισμός" ήχου και εικόνας έγινε προσφάτως-δεκαετία του '90. Ο Antheil και ο Leger, όταν ακόμα η παραγωγή ήταν στα σπάργανα, μάλλον ... ψιλοφαγωθήκανε, διαφωνόντας για τη διάρκεια - ο Antheil είχε ήδη γράψει τη μουσική και δεν εννοούσε να την μικρύνει, o Leger δεν εννοούσε να μακρύνει την ταινία.
Α μέρος
Β μέρος
και μια σύγχρονη εκτέλεση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου