Αναμονή...

animation για το κομμάτι ΚΑΛΑΝΤΑ για ΤΣΙΜΠΕΛ και ΤΣΕΛΟ

παίζουν:
Αγγελίνα Τκάτσεβα τσίμπελ
Κωντσαντίνος Σφέτσας τσέλο

Σπουδή στο HighC No 13

μια φανταστική βαρκαρόλα για ένα φανταστικό πιάνο

Η λέξη "φανταστική", στην τρέχουσα γλώσσα,  έχει απωλέσει την κυριολεκτική σημασία της και έχει καταστεί συνώνυμη με τις λέξεις "υπέροχη", "πάρα πολύ ωραία". Στον υπότιτλο του κομματιού αυτού, η λέξη "φανταστική" χρησιμοποιείται κυριολεκτικά, οπότε "μια φανταστική βαρκαρόλα" σημαίνει "μια βαρκαρόλα τής φαντασίας [μου]". Στη φράση "φανταστικό πιάνο", όμως, η σημασία τής λέξης "φανταστικό", διόλου δεν θα πείραζε, εκτός του να εκληφθεί κυριολεκτικά, να σημαίνει παράλληλα και το υπέροχο. Κι αυτό επειδή το "υπέροχο" περιβάλλον τού HighC επιτρέπει το εικονικό χόρδισμα ενός πιάνου με την ευκολία που κάποιος απρόσκοπτα κάνει κάτι στον χώρο τής φαντασίας του. Το πιάνο αυτό τής φαντασίας [μου] είναι μικροτονικά κουρδισμένο, έτσι που δεν μπορεί να κουρδιστεί μικροτονικά ένα πιάνο τής πραγματικότητας, χωρίς να χρειαστούν πολλές ώρες προετοιμασίας. (Ο λόγος, βέβαια,  της χρήσης τού ηχοχρώματος του πιάνου, σε μία μικροτονική ηλεκτρονική σύνθεση, δεν είναι άλλος από το ότι, όπως πιστεύω, την καθιστά ακόμα πιο εξωτική στο άκουσμα, μιας και το πιάνο είναι από τα όργανα που κατ' εξοχήν έχουμε συνηθίσει να είναι "καλά συγκερασμένα".). Όμως, το κομμάτι αυτό αρέσκομαι στο να το θεωρώ ως ένα πρόπλασμα για ένα κομμάτι που φιλοδοξώ να γράψω για ένα πιάνο τού ...  πραγματικού κόσμου. Και εκεί η δυσκολία δεν βρίσκεται στο να προβλέψεις όλες τις λεπτομέρειες του χορδίσματος του πιάνου και να γράψεις το κομμάτι. Η δυσκολία τού πραγματικού κόσμου είναι ότι με πολύ δικό σου κόπο σού παραδίδεται ώστε να πραγματοποιήσεις αυτά που σχεδίασες αρχικά στη φαντασία σου και μετά κατέγραψες στο χαρτί. Δηλαδή να σου προσφερθεί ένα πιάνο, σε μία αίθουσα συναυλιών (στο καλύτερο όνειρο σου), που θα σου επιτραπεί να το κουρδίσεις όπως θέλεις, και να παραμείνει έτσι κουρδισμένο ώστε ένας πιανίστας (ή μία ωραία πιανίστα ακόμα καλύτερα) να μελετήσει το κομμάτι και μετά να το παρουσιάσει ή  να το ηχογραφήσει.  To HighC λοιπόν ταιριάζει μια χαρά στην τεμπέλικη φύση μου. Κι αυτό επειδή όλα αυτά που θεωρώ δυσκολίες τής πραγματικότητας θα μπορούσα κάλλιστα να τα πραγματοποιήσω στο χώρο τού δωματίου μου με θύματα το πιάνο μου και την υπομονετική γυναίκα μου (και ακόμα χειρότερα με εμένα εκτελεστή).